ΑΚΟΛ
ΑΚΟΛ 1980-1993
Το άθλημα του μπάσκετ ξεκίνησε να αναπτύσσεται συλλογικά την περίοδο
1979-1980 από τον ΑΚΟΛ ή αλλιώς Αθλητικός Κολυμβητικός Όμιλος
Λιβαδειάς, ένας σύλλογος που ξεκίνησε το 1974 ως κολυμβητικός, αλλά που γρήγορα
επεκτάθηκε και σε άλλα αθλήματα, αγκαλιάζοντας όλη τη μπασκετική νεολαία της
Λιβαδειάς!
Τόπος καθημερινής συνάντησης
το ανοιχτό γήπεδο στο Εθνικό Δημοτικό στάδιο Λιβαδειάς όπου εδρεύει σήμερα ο
Λεβαδειακός και στο σημείο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή το πέταλο προς τη
πλευρά του συνοικισμού.Το ¨ΓΗΠΕΔΟ ΤΩΝ
ΑΝΕΜΩΝ¨όπως το αποκαλούσαν τα παιδιά λόγω των συνεχών και δυνατών ανέμων
που πνέουν στη περιοχή μιας και είναι από τα υψηλότερα σημεία της πόλης.
Οι συνθήκες δύσκολες αφού οι
παίκτες εκτός από τον άνεμο είχαν να αντιμετωπίσουν τον καιρό σε όλες τις
εκφράσεις του.Σύνηθες φαινόμενο η προπόνηση και τα παιχνίδια το χειμώνα να
πραγματοποιούνται με βροχή & κρύο.¨Μάθαινες να υπολογίζεις πόσο θα
γλιστρήσει η μπάλα στο βρεγμένο ταμπλό,απέφευγες τις σκαστές πάσες για να μην
κολλήσει η μπάλα στο νερό και υπολόγιζες και τον αέρα στο σουτ οπότε αν φύσαγε
δυνατά σούταρες ελαφρώς άστοχα ώστε ο αέρας να φέρει τη μπάλα μέσα στο καλάθι¨.
1980-1985 ΑΚΟΛ
Η πρώτη επίσημη συμμετοχή σε
αγώνα τοπικού μπάσκετ έγινε τον Μάιο – Ιούνιο του 1980 σε πρωτάθλημα 5 ομάδων.
Από τους πρώτους παίκτες ήταν ο Αντρέας & ο Άγγελος Τζαβούλης, ο αείμνηστος
Γιώργος Τσιφής ο Γιάννης Τάτσης,ο Γιάννης Παλαμίδας,ο Γιώργος Στρουμπούλας,ο
Κώστας Κορογιάννος,ο Άρης
Τριανταφύλλου…κα.
Μια από τις πρώτες ομάδες του ΑΚΟΛ!
Διακρίνονται πάνω από αριστερά: Παπαδόπουλος,
Σώκος Θ, Ροζάνας Η, Χριστοδούλου, Τσιφής, Τζαβούλης Α, Ρούσσαρης.
Κάτω από αριστερά: Μπίθωσης, Δρυμούσης, Ράπτης, Καμινάρης Μπάλιος.
Οργανωμένα πλέον και με αυτή την μορφή υπό
τις οδηγίες του Γιώργου Παπαδόπουλου(Γιατρός) ενός από τους προπονητές που
καθοδήγησαν εκείνη την εποχή την ομάδα.το ΑΚΟΛ ένα κράμα πλέον από παλιούς αλλά
& τα γυμνασιόπαιδα της εποχής συνεχίζει να συμμετέχει στα πρωταθλήματα έως
την περίοδο 1984-85.
Από τους πρώτους παίκτες που
έπαιξαν με τον ΑΚΟΛ.
Διακρίνονται πάνω από αριστερά: Τσιφής, Ροζάνας Η, Τζαβούλης Αντρ, Χριστοδούλου, Τζαβούλης Αγγ,
Παπαδόπουλος, Ματσώτας.
Κάτω από αριστερά: Σμυρναίος, Σώκος Θ, Δρυμούσης, Ράπτης, Μπίθωσης, Καμινάρης.
Κάτω από αριστερά: Σμυρναίος, Σώκος Θ, Δρυμούσης, Ράπτης, Μπίθωσης, Καμινάρης.
Μπίθωσης Χρ,Κορογιάννος Γ,Νικολιδάκης Ν,Ράπτης Γ,Σώκος Θ.
Time Out στο Γήπεδο των Ανέμων!
Διεκδίκηση ριμπάουντ από Γιώργο Ράπτη & Άγγελο Τζαβούλη
Ο Θύμιος Σώκος σε ελεύθερη βολή!!Ο Άγγελος Τζαβούλης σε σουτ 2-πόντων
Γκολ-φάουλ από τον Άγγελο Τζαβούλη!!
Ο Γιώργος Στρουμπούλας σε σουτ 2-πόντων.Με το Νο 10 διακρίνεται ο Θηβαίος προπονητής Γιώργος Κοκκίνης
Ο Γιώργος Στρουμπούλας σε σουτ 2-πόντων.Με το Νο 10 διακρίνεται ο Θηβαίος προπονητής Γιώργος Κοκκίνης
1985-1990 ΑΚΟΛ
Το 1985 είναι μια χρονιά
ορόσημο για τον ΑΚΟΛ αφού αποφασίζεται η ομάδα να θέσει υψηλούς στόχους και να
οργανωθεί ακόμη περισσότερο,Σε αυτό συντελεί ή έλευση του προπονητή Σωτήρη
Γερμανού ο οποίος καταφέρνει δουλεύοντας συστηματικά to 1989-90 να κατακτήσει για πρώτη φορά το πρωτάθλημα
αντρών της Τοπικής Ένωσης Μπάσκετ
Ο ΑΚΟΛ σε πλήρη παράταξη και
με προπονητή τον Σωτήρη Γερμανό. Διακρίνονται πάνω από αριστερά: Τάτσης, Ράπτης, Αγραφιώτης, Κεράστας,
Βλάχος, Κορογιάννος, Ροζάνας Η., Γερμανός Σωτ.
Κάτω από αριστερά: Πρασούλας,
Κωτσαδάμ Γ., Σώκος Θ., Καλλιαντάσης, Πανουσάκης, Τζαμτζής
1987-1988 ΑΝΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΚΟΛ
1987- 1988: ΑΚΟ ΛΙΒΑΔΕΙΑΣ - ΓΑΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ
Σε άλλες εποχές μας γύρισαν οι παρακάτω φωτογραφίες από το αρχείο του Κώστα Τσικνή, όπου την περίοδο 1987-1988 ο ΓΑΣ Άμφισσας αντιμετώπισε στη Λιβαδειά τον ΑΚΟΛ με προπονητή το Γιώργο Κοκκίνη και πήρε μια πολύτιμη νίκη με 57 -74 (ημ. 33-36) παρότι στον πρώτο γύρο είχαμε ηττηθεί στην έδρα μας (64-66). Ήταν η χρονιά που η ομάδα της Άμφισσας είχε στεφθεί πρωταθλήτρια της Ένωσης. Για τον ΓΑΣ είχαν αγωνιστεί: Παρασκευάς 10, Μπελούμπασης 21, Παπούλιας 30, Καρβέλης 7, Μαυραειδής 6, Φαράντος, Μακρής, Σωτηρόπουλος. Ο αγώνας είχε διεξαχθεί στο Λύκειο της Λιβαδειάς (ανοικτό γήπεδο και κατηφορικό) και ένας εκ των δύο διαιτητών ήταν ο κ. Χαρέμης που εκείνη την εποχή σφύριζε εθνικές κατηγορίες και ο άλλος ο κ. Μέρκος. Λόγω κρύου οι διαιτητές αγωνίζονταν με μακρυμάνικα φούτερ. Από τους παίκτες της Άμφισσας ο Σπύρος Φαράντος - ο άνθρωπος με τα ελατήρια στα πόδια - σήμερα δεν είναι εν ζωή. Από τους παίκτες της Λιβαδειάς ο Νο 9 είναι ο Βασίλης Ροζάνας -σημερινός προπονητής του Κένταυρου Λιβαδειάς - ο παίκτης με το σκούρο μπλε σορτσάκι με την κόκκινη ρίγα ο Γιάννης Κωτσαδάμ - σημερινός πρόεδρος του Απόλλων - και ο παίκτης με το μουστάκι ο Λεωνίδας Ζητουνιάτης - προπονητής σήμερα του Απόλλων. Εκείνη την εποχή προσευχόσουν στον καλό Θεό να μη βρέχει, διότι το παιχνίδι θα οδηγούνταν σε αναβολή, παρότι η φιλοξενούμενη ομάδα θα είχε κάνει το ταξίδι. Επίσης, οι παίκτες φορούσαν παπούτσια χαμηλών προδιαγραφών, χωρίς αεροσόλες και πάτους και το χαρακτηριστικά είναι η γρήγορη φθορά τους από το τρέξιμο στην πίσσα των ανοικτών γηπέδων.Ήταν η πρώτη χρονιά που τα παιχνίδια στην Ένωση άρχισαν να γίνονται Σάββατο και το ένα και μοναδικό κλειστό το είχε η Θήβα όπου αγωνιζόταν ο Άρης. Οι ομάδες που συμμετείχαν στο πρωτάθλημα ήταν ο ΑΣ Λοκρός, ο ΓΑΣ Άμφισσας, ο ΑΣ Άρης Θήβας, ο ΑΣ Φθιώτης, ο ΓΣ Ιτέας, το ΑΚΟΛ, ο ΓΑΣ Αρτάκης, ο ΑΟ Παμφιωτικός και ο ΓΣ Τα Φάλαρα Στυλίδας.
ΠΗΓΗ:Αρχείο Κώστας Τσικνής,Νίκος Παπούλιας
Η αντρική ομάδα ως
πρωταθλήτρια της Ένωσής μας συμμετέχει στα μπαράζ ανόδου που έγιναν στο Μαρούσι αλλά δεν κατάφερε να επιτύχει την άνοδο στην Γ Εθνική κατηγορία Κατηγορία την οποία έχασε στο goal average.
Ταυτόχρονα με την επιτυχία των αντρών οι έφηβοι της ομάδας καταφέρνουν για 2 συναπτά έτη να κατακτήσουν το εφηβικό πρωτάθλημα της Ένωσης, μεγάλες επιτυχίες για την εποχή από την άποψη ότι ο ανταγωνισμός ήταν τεράστιος εφόσον είχαν να αντιμετωπίσουν τις ομάδες του Κάδμου και της ΑΓΕΧ που παραδοσιακά μεσουρρανούσαν εκείνα τα χρόνια.Αποτέλεσμα της μεγάλης δυναμικής τους λοιπόν ήταν ότι & μέσα από τις προκριματικές φάσεις της Αθήνας κατάφεραν να βρεθούν στις 6 καλύτερες εφηβικές ομάδες της Ελλάδας.στο Αίγιο τη μία και στην Εδεσσα την άλλη.
Ταυτόχρονα με την επιτυχία των αντρών οι έφηβοι της ομάδας καταφέρνουν για 2 συναπτά έτη να κατακτήσουν το εφηβικό πρωτάθλημα της Ένωσης, μεγάλες επιτυχίες για την εποχή από την άποψη ότι ο ανταγωνισμός ήταν τεράστιος εφόσον είχαν να αντιμετωπίσουν τις ομάδες του Κάδμου και της ΑΓΕΧ που παραδοσιακά μεσουρρανούσαν εκείνα τα χρόνια.Αποτέλεσμα της μεγάλης δυναμικής τους λοιπόν ήταν ότι & μέσα από τις προκριματικές φάσεις της Αθήνας κατάφεραν να βρεθούν στις 6 καλύτερες εφηβικές ομάδες της Ελλάδας.στο Αίγιο τη μία και στην Εδεσσα την άλλη.
Θυμάμαι από τότε δύο χαρακτηριστικές ιστορίες, που δεν είχαν να
κάνουν με παιχνίδια, αλλά αποτυπώνουν το οικογενειακό μας κλίμα. Στην
προκριματική φάση των Αθηνών, έχουμε κλείσει δωμάτια στο ξενοδοχείο Four
Seasons, στη Γλυφάδα. Φτάνουμε την πρώτη μέρα Αθήνα, πάμε απ’ ευθείας
στο γήπεδο, κερδίζουμε τον πρώτο αγώνα και πάμε στο ξενοδοχείο.
Φτάνοντας εκεί, δίνουμε ελεύθερο στους παίκτες πριν πάμε για φαγητό για
να πάνε για μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου. Κατεβαίνοντας προς την
πισίνα μας περίμενε μια έκπληξη, καθώς έκαναν μπάνιο οι κοπέλες από το
μπαλέτο του Ολυμπιακού στο μπάσκετ! Μια εβδομάδα μέναμε στο ίδιο
ξενοδοχείο!!! Τα καταφέραμε μια χαρά
πάντως, καθώς περάσαμε στην τελική φάση μόνο με νίκες!
Ένα άλλο περιστατικό είναι από την τελική φάση. Οι αγώνες ήταν
στην Έδεσσα, εγώ έχω φίλους και συγγενείς σε αυτές τις περιοχές και τους
πήγα στη Βέροια και στα φημισμένα Πηγάδια μετά τη Νάουσα, τη μέρα που
είχαμε ρεπό. Εκεί, στην τεχνητή λίμνη, ξεκινάμε το ψάρεμα και βγάζουμε
χωρίς υπερβολή καμιά 30αρια πέστροφες! Στην επιστροφή, πέφτουμε και σε
ένα γαμήλιο γλέντι και γίναμε μια παρέα με τους συγγενείς των
νιόπαντρων, είχε γίνει χαμός!”.